गप्पाष्टक!४..शब्दच्छल!

गरा: जेवण झालेलं दिसतंय मस्तपैकी
गोरा: अगदी व्यवस्थित!
गरा: माझा आत्ता दुसरा चहा चाललाय
गोरा: अरे वा साहेब! म्हणजे चहाबाज दिसताय पक्के!
गरा: दिवसातून ३-४ वेळा फक्त.
बाकी जहांबाज!
गोरा: हे तर भरपूर झाले माझ्यासाठी!
चहाची आंघोळच झाली की!
गरा: सद्या पाऊस काय म्हणतोय?
गोरा:जोरदार पडतोय. अगदी हिरवळ पसरलेय सगळीकडे. ऋतु हिरवा!
गरा: :) मराठी भाषेची काय मजा आहे पहा ना.
ऋतुला हिरवा म्हटलं की कसं वाटतं!
गोरा: तीच तर अनुभवतोय!
गरा: आणि तेच एखाद्या म्हातार्‍याला हिरवा म्हटलं तर ?
गोरा: तर मग अजूनच मजा!
गरा: म्हातार्‍याची
गोरा: म्हाताराही खूष आणि म्हणणाराही खूष!
गरा: :)
गोरा: हिरवं मन!
हिरवेपणा!
सगळी नुसती हिरवळ!
गरा: :)))))))))))))
थांबला का पाऊस ?
गोरा: छे! अजून बरसतोय! घन हे आले गरजत बरसत! च्या चालीवर अगदी!!!!!!!!!!


गोरा: आज डब्यात काय आहे?
गरा: फ्रुट सॅलड
म्हणजे फ्रुट्स आणि सॅलड
जरा हलका आहार घ्यायचाय असं ठरवलंय आता
गोरा: छान विनोद आहे! :)))))))))))
गरा: त्यामुळे रोज हा प्रश्न विचारलात तरी उत्तर हेच मिळेल
अजून थोडे दिवस तरी, कंटाळा येईपर्यंत
गोरा: कुणाचा? माझ्या प्रश्नाचा की फ्रुट सॅलडचा!!!!!
की दोघांचाही?
गरा: हा विनोद सुध्दा चांगला आहे
गोरा: तुमच्या संगतीने हल्ली जमायला लागलाय!
गरा: ढवळ्याशेजारी बांधला पवळ्या
गोरा: अगदी बरोबर! ह्याचा पुढचा प्रवास अजुन अधिक मजेशीर होणार आहे.
गरा: कसा काय देवा ?
गोरा: म्हणजे मी गाण्यांना चाली लावायला लागणार आणि तुम्ही रावसाहेबी सुचना करणार! एकूण संगतीचा परिणाम हो!
गरा: :-)
गोरा: कशी आहे आयडियाची कल्पना?
गरा: चांगली आहे
गोरा: काय आहे की तशा मी बर्‍याच गाण्यांना चाली लावलेल्या आहेत. पण बाबूजी म्हणाले की तुम्ही तुमच्या चाली लोकांना ऐकवू नका! नाहीतर माझे गाणे कुणीच ऐकणार नाहीत. म्हणून सोडून दिला तो धंदा! नाहीतर................
गरा: वाचले बाबुजी.
पण लोकांच्या दुर्दैवाने आता तुमच्या मार्गातला बाबुजींचा अडसरही दूर झालाय
मग बघताय काय ? काढा पेटी
गोरा: कधी वाचले तुम्ही बाबूजी? म्हणजे त्यांचे चरित्र वाचलेत काय? :-)
गरा: हो, बाबुजींचे चरित्र पण वाचले
गोरा: आता पेटी कुठून काढू? मी विडी-सिगारेट पीत नाही हो!
गरा: आता "काढायची पेटी" असं म्हणालो, काड्याची नाही
गोरा: तेच हो! आमच्यासारख्यांना दोन्ही सारखेच!
गरा: एकाने आग लागते तर दुसर्‍याने आग शमते
गोरा: पण दोघांचा आगीशी संबंध आहे ना? मग झाले तर.
गरा: मग "पेटवा" की आता
गोरा: हल्ली भुमिका बदललेय आम्ही! पेटवायचे आणि पेटायचे दिवस राहिले नाहीत.तेव्हा आता विझवणे जास्त बरे वाटते!
गरा: आता फक्त कानाखाली "पेटवणं" जमत असेल :-)
गोरा: तेही सोडले! हल्ली आम्ही 'अहिंसावादी' झालोय!
गरा: अरेरे, काय हे या वयात येवढी निरिच्छा ?
गोरा: आता जग जिंकायचंय 'प्रेमाने'(ही 'प्रेमा' कोण ते मात्र विचारू नका)!
गरा: छान आहे हा उपक्रम


गरा: :-) हल्ली काही लिखाण केलंत की नाही ?
गोरा:नाही हो.लिहायचा कंटाळा येतोय हल्ली.
गरा:मलाही लिहायचा कंटाळा आहे. म्हणून मग आपण दोघांनी मिळून एक ठेवली पाहिजे.
(सेक्रेटरी हो!)
गोरा: तिला 'ठेवाय'च्या ऐवजी तीच आपल्याल ठेवेल तिच्या पायाशी!
गरा: हरकत नाहीत, "देवाने" पाय दोन दिले आहेत, वाटून घेता येतील
तुम्ही काही "वाटून" घेऊ नका
गोरा: पण काय 'वाटायचे', ते कूणी 'वाटायचे' आणि कशाला 'वाटायचे' हे कोण आणि कसे ठरवणार?
गरा: आता अजून कोणाची "वाट" पहाण्यापेक्षा आपणंच दोघे ठरवून टाकूया
लागली तर "वाट" आपलीच लागणार आहे
सेक्रेटरी ही आपल्याला वहि"वाटी"तच मिळाली आहे असं समजून करुया "वाट"णी
गोरा: होय तेही खरेच ह्या 'वाटा-वाटी'त कुणी तरी 'वाटमारी' करून जायचा की!
गरा: हो, लोकांना "वाटे"ल, ही सार्वजनिक "वाट" आहे म्हणून
गोरा: आणि 'वहिवाट' व्हायची! :-)
गरा: म्हणून ही "वाट" आपलीच आहे, हे आपल्याच "वही"त आधी लिहून ठेवूया
गोरा: ही 'वाट' कधीच संपणार नाही अशी आहे.
त्यापेक्षा मला 'वाट'ते की आपण एक तमाशाचा फड काढू या त्या काळू-बाळू सारखा आणि त्यात सोंगाड्याची भुमिका करता येईल दोघांना!
गरा: हो, पण दोघांच्या हातात संगणक मात्र हवा, बोलताना मला सुचत नाही असं आणि "वाट" लागते.
गोरा: आपण दोघांनी 'वाटू'न घेऊ या काय बोलायचे ते! नाही तर प्रेक्षक आपली 'वाट'लावतीलच! काळजी 'वाटू'न घेऊ नका!!!!!!!!
गरा: आपण एक काम करु, "वाट"वे नावाचीच सेक्रेटरी पाहू
म्हणजे नावात सुद्धा २ वाटा
वाट आणि वे
म्हणजे "वाटून" घेताना मारामारी होणार नाही, कसं ?
गोरा: वा! वा! मस्तच आहे 'वाट'णी! मला 'वाट'लंच होतं की तुम्ही ह्यातून काही तरी 'वाट' ही काढणारच!
गरा: मग काय तर, पळ"वाट धरायची नाही हे तर वडिलांनी शिकवलंच आहे
कितीही वाट लागली तरी वाट सोडायची नाही
वडिलांना "वाट"लं नव्हतं मला हे जमेल असं
गोरा: अगदी खरे आहे.तरी देखिल प्रसंगी चोर'वाट' माहित असलेली बरी असते की नाही? नाहीतर 'वाट' बघून बघून घरच्यांची 'वाट' लागायची!
गरा: चोरांच्या "वाटे"ला जाऊ नको असंही वडिल म्हणाल्याचं आठवतंय
तशा "वाटे"वर काटे असतात असं म्हणायचे ते
गोरा: मग एखादी पाय'वाट' शोधावी.आणि गाणे म्हणत चालावे 'वाटे'वर काटे वेचीत चाललो, 'वाट'ते जसा फुला-फुलात चाललो!
गरा: मला वाटतं पाय"वाटे" पेक्षा आड"वाटे" लाच काटे जास्त असावेत ना ?
काट्याची "वाट" पाय"वाट" होईलच कशी ?
चालणार्‍याच्या पायाची "वाट" लागेल की हो
गोरा: म्हणजे चालून चालून आपण ती पाय'वाट' करायची आणि मग लोक ती वहि'वाट' म्हणून वापरायला लागतील!
गोरा: अहो, हे संभाषण छापून ठेवा हो, नाहीतर "वाट"वे बाईंची लिहिता लिहिता "वाट" लागेल
आणी त्यांनी आपली "वाट" धरली तर
दुसरी शोधताना आपली "वाट" लागेल
गोरा: आता हे 'वाट'ण खूप झालं !
गरा:आता त्या ’वाट’णाचं काय करणार?
गोरा: आता ते'वाट'ण इतरांना 'वाटा'यचे आहे. बघू या त्यांना कितपत आवडते ते!
गरा: आणि मिरचीचा चक्क एक "वाटा" टाका त्यात.
होऊ दे झणझणीत
गोरा: नको हो ! आधीच ह्या 'वाट'णामुळे लोक कासावीस होतील आणि अजून त्यात मिरची! म्हणजे त्यांना तिकडची 'वाट' धरावी लागेल ना!
गरा: तिकडची "वाट" बंदच होईल असं बघा.
म्हणजे लोकांना वाचताना त्या "वाटे"ला जायची बुद्धीच होणार नाही
गोरा: मग वैद्यांची 'वाट' 'धरावी लागेल !
गरा: लोकांना "बिकट वाट वहिवाट" हे गाणं म्हणत म्हणत "वाट" पहावी लागेल
गोरा: खरंय! बाकी बोलता बोलता 'वाट' कशी सरली ते कळलंच नाही! आता धरा की घरची वाट!