दोन मित्रांमधील हा सुखसंवाद आहे. एक(गणपतराव) आखातात नोकरीनिमित आहे आणि दुसरा(गोपाळराव)भारतात आहे.दोघेही नेहमी गप्पा मारण्यासाठी मसणात(एमएसएन ला गणपतराव मसण म्हणतात)आणि गुगलटॉकवर एकत्र भेटतात. गणपतराव हा बोलण्यात चतुर,हजरजबाबी(पुलं जिंदाबाद), संगीतकार, शौकीन/जाणकार आहे तर गोपाळराव हा "एक ना धड" अशा वर्गातला आहे. पण दोघांचा समान आवडीचा विषय म्हणजे संगीत,पुलं आणि शेयरबाजार.बघूया काय बोलताहेत ते.
गोपाळराव: सुप्रभात!
गणपतराव: सुप्रभात
गोरा: कामात आहात?
गरा: विशेष नाही. आताच आलो.
गोरा: आज उशीरा आलात?
गरा: नाही, रोजचीच वेळ.
गोरा: मला वाटले ७ वाजता येता म्हणून.
गरा: नाही, शक्य होत नाही ते :-)
७ ला यायला मला ६.३० ला निघावं लागेल.
गोरा: मग आजपासून एकान्तवास आठवडाभर?
गरा: कालपासूनच चालू झाला एकान्तवास. कुटुंब परतलंय ना भारतात.
गोरा: सकाळी किती वाजता उठता?
गरा: ६ वाजता.
गोरा: म्हणजे घाईच होत असेल ना!
गरा: नाही, १ तासात आरामात आटोपतं माझं.
गोरा: :-) आता जेवणाची काय सोय आहे?
गरा: दुपारी कार्यालयातल्या हॉटेलमध्ये खाणार, आणि संध्याकाळी कुठेतरी बाहेर, नाहीतर घरीच आमटी भात करू शकतो.
गोरा: घरीच खाल्लेलं बरं. त्यातून तुमची पथ्यं असतीलच ना!
गरा: हो ना.पण आठवडाभरासाठी मोडली तरी हरकत नाही आणि अरेबिक खाणं सात्विक असतं, विशेषत: शाकाहारी.
गोरा: नको हो. नाहीतर इथे येण्याच्या आधी तब्ब्येत बिघडायची.
गरा: तेही खरं आहे.
गोरा: आणि मग सौं चे लेक्चर ऐकून घ्यायला लागेल.
गरा: जाताना ती २ प्रकारच्या आमट्या करून गेली होती. इथे अन्न ७-८ दिवस टिकू शकतं. त्यामुळे बरं पडतं.
गोरा: अहो तरी देखिल शेवटी ताजं ते ताजं!
गरा: हो, मगर नाविलाज को क्या विलाज ?
गोरा: विलाज है ना! स्वत: बल्लवाचारी बनायचं!
गरा: त्यात बराच वेळ जातो. मला जाण्याआधी बरीच कामं उरकायची आहेत आणि मी कुठेही खाल्लं तरी तब्येतीला जपून खातो.
गोरा: नाही, सकाळचं एक ठीक आहे पण संध्याकाळी तर करता येईल ना.
गरा: संध्याकाळीच वेळ नाहिये आता. मोठी लिस्ट आहे कामाची.
गोरा: काय? सौ. बरेच काही सोपवून गेलेल्या दिसतात!
गरा: काही तिची कामं, बरीचशी माझी.
गोरा: इथे येण्याआधी पुरी नाही झाली तर शिक्षा वगैरे करणार आहेत की काय? :-)
गरा: शिक्षा ? :-)))))))))))))) छे हो.
गोरा: मग आता संगीतसाधना करायलाही वेळ नसणार तर.
गरा: जमलं तर ते ही करणार आहे.एक 'अर्धवट दाढी' झाली आहे, ती पूर्ण करायची आहे.
गोरा: हाहाहाहा! तुम्ही स्वत: कविता वगैरे करता का हो?
गरा: नाही, पण भविष्यात चाळा करायचा आहे त्याही क्षेत्रात.
गोरा: म्हणजे मग नामवंत कवींच्या पोटावर पाय येणार आहे तर! :-)
गरा: :-))))))))))))))))))))) पोटासाठी मी काही केलं असतं तर आतापर्यंत अब्जाधीश झालो असतो :-)
गोरा: वा! मग मलाही जरा सांगता आलं असतं की मी अब्जाधीशाचा मित्र आहे म्हणून!
गरा: आता तुम्ही कोट्याधीशापासून सुरुवात करू शकता.(कारण मी कोट्या चांगल्या करू शकतो ...... असं माझी मित्रमंडळी म्हणतात :-) )
गोरा: ते तर मी सांगतच असतो हो. अरबस्थानातला शेख माझा दोस्त आहे म्हणून! :-)
त्या हिशेबने मी पण कोधी(कोट्याधीश)आहेच की!
गरा: चला ५० लाख माझे, ५० तुमचे.
गोरा: चालेल. सद्या इतके भांडवल पूरे आहे!
गरा: पुरे? अहो शेअर बाजारात ५० लाखाचे ५ हजार करायला वेळ लागणार नाही आपल्याला.
गोरा: नाही. म्हणजे माझे पाच हजार होतील तेव्हा तुमचे कैक कोटी होतील ना! कारण मी जे काही करेन त्याच्या उलट तुम्ही करायचे आहे!
गरा: हे हे हे!
गोरा: कसा आहे धंदा? फायद्यात चालायला काहीच हरकत नाहीये.
गरा: "तुमचा तोटा तोच माझा फायदा" असं माझ्या धंद्याचं ब्रीदवाक्य ठेवायला हरकत नाही ना ?
गोरा: ठेवा. चांगलं बोधवाक्य आहे!
गरा: यातून तुम्हीच बोध घ्या :-)
गोरा: मी आता सुधारण्या पलीकडे गेलोय! :-)
गरा: आणि मी "अली'कडे!
गोरा: दोन्ही अर्थाने!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
गरा: मी "अली" याच अर्थाने म्हटलं होतं :-))))))))))) या अली!
गोरा: आता तुमचा मित्र आहे म्हटल्यावर मला ते कळणारच ना!!!!!!!
गरा: मग काय तर!!
गोरा: बरं आता जरा संगीताकडे वळू या.
गरा: बायको गेल्यावर संगीताकडे वळलो असं म्हणतील लोकं.
गोरा: हाहाहा!तशी ती(संगीता) पहिलीच बायको आहे ना!
गरा: लौकिक अर्थाने.
गोरा: ह्या सवतीला त्यांनी मान्यता दिलेय आधीच?
गरा: सरस्वती(म्हणजे माझी बायको) ही सवत. संगीता नव्हे!
गोरा: तशा दोघी एकमेकींच्या सवती! पण गुण्यागोविंदाने नांदताहेत ना! मग झालं तर!
गरा: माझ्या एका नातेवाईकाचं नाव 'गोविंद गुणे' आहे, त्याना देखील आम्ही "गुण्यागोविंदाने" असंच म्हणतो :-)
गोरा: वा! क्या बात है! पुलंचा वरदहस्त आहे तुमच्यावर!!!!!!
गरा: ते कुठे आणि मी कुठे ? म्हणजेच "ते स्वर्गलोकात सुखात नांदताहेत, आणि मी खितपत पडलोय इहलोकात" :-)
गोरा: ते आता वर आणि तुम्ही इथे खाली!!!!!!! रंभा तेल थापत असेल त्यांच्या डोक्यावर आणि उर्वशी पंख्याने वारा घालत असेल.
गरा: क्या टेलीपथी है.मान गये उस्ताद!
गोरा: जमतंय तर मलाही थोडे थोडे, तुमच्या सहवासात राहून!
गरा: जमणारच हो.म्हणतात ना,"ढवळ्या शेजारी बांधला पवळ्या, आणि वाण नाही पण गुण लागला". अगदी तसेच! हाहाहा!
चला! गोपाळराव नंतर बोलू या. साहेब तिथे कोकलतोय माझ्या नावाने. सारख्या उचक्या लागताहेत!
गोरा: हरकत नाही उद्या भेटू. तोवर रामराम!
गोपाळराव: सुप्रभात!
गणपतराव: सुप्रभात
गोरा: कामात आहात?
गरा: विशेष नाही. आताच आलो.
गोरा: आज उशीरा आलात?
गरा: नाही, रोजचीच वेळ.
गोरा: मला वाटले ७ वाजता येता म्हणून.
गरा: नाही, शक्य होत नाही ते :-)
७ ला यायला मला ६.३० ला निघावं लागेल.
गोरा: मग आजपासून एकान्तवास आठवडाभर?
गरा: कालपासूनच चालू झाला एकान्तवास. कुटुंब परतलंय ना भारतात.
गोरा: सकाळी किती वाजता उठता?
गरा: ६ वाजता.
गोरा: म्हणजे घाईच होत असेल ना!
गरा: नाही, १ तासात आरामात आटोपतं माझं.
गोरा: :-) आता जेवणाची काय सोय आहे?
गरा: दुपारी कार्यालयातल्या हॉटेलमध्ये खाणार, आणि संध्याकाळी कुठेतरी बाहेर, नाहीतर घरीच आमटी भात करू शकतो.
गोरा: घरीच खाल्लेलं बरं. त्यातून तुमची पथ्यं असतीलच ना!
गरा: हो ना.पण आठवडाभरासाठी मोडली तरी हरकत नाही आणि अरेबिक खाणं सात्विक असतं, विशेषत: शाकाहारी.
गोरा: नको हो. नाहीतर इथे येण्याच्या आधी तब्ब्येत बिघडायची.
गरा: तेही खरं आहे.
गोरा: आणि मग सौं चे लेक्चर ऐकून घ्यायला लागेल.
गरा: जाताना ती २ प्रकारच्या आमट्या करून गेली होती. इथे अन्न ७-८ दिवस टिकू शकतं. त्यामुळे बरं पडतं.
गोरा: अहो तरी देखिल शेवटी ताजं ते ताजं!
गरा: हो, मगर नाविलाज को क्या विलाज ?
गोरा: विलाज है ना! स्वत: बल्लवाचारी बनायचं!
गरा: त्यात बराच वेळ जातो. मला जाण्याआधी बरीच कामं उरकायची आहेत आणि मी कुठेही खाल्लं तरी तब्येतीला जपून खातो.
गोरा: नाही, सकाळचं एक ठीक आहे पण संध्याकाळी तर करता येईल ना.
गरा: संध्याकाळीच वेळ नाहिये आता. मोठी लिस्ट आहे कामाची.
गोरा: काय? सौ. बरेच काही सोपवून गेलेल्या दिसतात!
गरा: काही तिची कामं, बरीचशी माझी.
गोरा: इथे येण्याआधी पुरी नाही झाली तर शिक्षा वगैरे करणार आहेत की काय? :-)
गरा: शिक्षा ? :-)))))))))))))) छे हो.
गोरा: मग आता संगीतसाधना करायलाही वेळ नसणार तर.
गरा: जमलं तर ते ही करणार आहे.एक 'अर्धवट दाढी' झाली आहे, ती पूर्ण करायची आहे.
गोरा: हाहाहाहा! तुम्ही स्वत: कविता वगैरे करता का हो?
गरा: नाही, पण भविष्यात चाळा करायचा आहे त्याही क्षेत्रात.
गोरा: म्हणजे मग नामवंत कवींच्या पोटावर पाय येणार आहे तर! :-)
गरा: :-))))))))))))))))))))) पोटासाठी मी काही केलं असतं तर आतापर्यंत अब्जाधीश झालो असतो :-)
गोरा: वा! मग मलाही जरा सांगता आलं असतं की मी अब्जाधीशाचा मित्र आहे म्हणून!
गरा: आता तुम्ही कोट्याधीशापासून सुरुवात करू शकता.(कारण मी कोट्या चांगल्या करू शकतो ...... असं माझी मित्रमंडळी म्हणतात :-) )
गोरा: ते तर मी सांगतच असतो हो. अरबस्थानातला शेख माझा दोस्त आहे म्हणून! :-)
त्या हिशेबने मी पण कोधी(कोट्याधीश)आहेच की!
गरा: चला ५० लाख माझे, ५० तुमचे.
गोरा: चालेल. सद्या इतके भांडवल पूरे आहे!
गरा: पुरे? अहो शेअर बाजारात ५० लाखाचे ५ हजार करायला वेळ लागणार नाही आपल्याला.
गोरा: नाही. म्हणजे माझे पाच हजार होतील तेव्हा तुमचे कैक कोटी होतील ना! कारण मी जे काही करेन त्याच्या उलट तुम्ही करायचे आहे!
गरा: हे हे हे!
गोरा: कसा आहे धंदा? फायद्यात चालायला काहीच हरकत नाहीये.
गरा: "तुमचा तोटा तोच माझा फायदा" असं माझ्या धंद्याचं ब्रीदवाक्य ठेवायला हरकत नाही ना ?
गोरा: ठेवा. चांगलं बोधवाक्य आहे!
गरा: यातून तुम्हीच बोध घ्या :-)
गोरा: मी आता सुधारण्या पलीकडे गेलोय! :-)
गरा: आणि मी "अली'कडे!
गोरा: दोन्ही अर्थाने!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
गरा: मी "अली" याच अर्थाने म्हटलं होतं :-))))))))))) या अली!
गोरा: आता तुमचा मित्र आहे म्हटल्यावर मला ते कळणारच ना!!!!!!!
गरा: मग काय तर!!
गोरा: बरं आता जरा संगीताकडे वळू या.
गरा: बायको गेल्यावर संगीताकडे वळलो असं म्हणतील लोकं.
गोरा: हाहाहा!तशी ती(संगीता) पहिलीच बायको आहे ना!
गरा: लौकिक अर्थाने.
गोरा: ह्या सवतीला त्यांनी मान्यता दिलेय आधीच?
गरा: सरस्वती(म्हणजे माझी बायको) ही सवत. संगीता नव्हे!
गोरा: तशा दोघी एकमेकींच्या सवती! पण गुण्यागोविंदाने नांदताहेत ना! मग झालं तर!
गरा: माझ्या एका नातेवाईकाचं नाव 'गोविंद गुणे' आहे, त्याना देखील आम्ही "गुण्यागोविंदाने" असंच म्हणतो :-)
गोरा: वा! क्या बात है! पुलंचा वरदहस्त आहे तुमच्यावर!!!!!!
गरा: ते कुठे आणि मी कुठे ? म्हणजेच "ते स्वर्गलोकात सुखात नांदताहेत, आणि मी खितपत पडलोय इहलोकात" :-)
गोरा: ते आता वर आणि तुम्ही इथे खाली!!!!!!! रंभा तेल थापत असेल त्यांच्या डोक्यावर आणि उर्वशी पंख्याने वारा घालत असेल.
गरा: क्या टेलीपथी है.मान गये उस्ताद!
गोरा: जमतंय तर मलाही थोडे थोडे, तुमच्या सहवासात राहून!
गरा: जमणारच हो.म्हणतात ना,"ढवळ्या शेजारी बांधला पवळ्या, आणि वाण नाही पण गुण लागला". अगदी तसेच! हाहाहा!
चला! गोपाळराव नंतर बोलू या. साहेब तिथे कोकलतोय माझ्या नावाने. सारख्या उचक्या लागताहेत!
गोरा: हरकत नाही उद्या भेटू. तोवर रामराम!
२ टिप्पण्या:
हा हा हा! एकदम रियलीस्टिक सुखसंवाद आहे. अगदी नेहमी घडणारा.
मानल प्रमोदकाका मस्तच रचलय!
सहज
अरे वा.... एकदम सही.... !!
छानच जमलीये जुगलबंदी :)
सत्यघटनेवर आधारित आहे हे ही कळतंय :)
टिप्पणी पोस्ट करा