गप्पाष्टक!२

गणपतरावांच्या गुगलटॉकचा 'हिरवा दिवा' लागलेला पाहून गोपाळराव खुशीत आलेत.आज काय गप्पा मारताहेत चला ऐकू या!

गोपाळराव: सुप्रभात! श्लोनेक!
सकाळी सकाळी एकदम हिरवा दिवा? वा! क्या बात है!
गणपतराव: जरा थांबा हा, सकाळच्या चहाचा आस्वाद घेतो आणि येतो.
गोरा: चालू द्या! निवांत!

गरा: बोला साहेब, कसं काय ?
गोरा: मजेत!आपण दोन दिवस चांगलीच मजा केलेली दिसतेय!
गरा: वीकएंडला नेहेमीच मजा असते
गोरा: मग कुठे बाहेर गेला होतात फिरायला की घरच्या घरी पार्ट्या चालू होत्या?
गरा: एक दिवस माझ्या घरी डिनर होतं, एक दिवस एका मित्राने हॉटेल मधे डिनर पार्टी ठेवली होती.आणि दुसर्‍या मित्राकडे एकदा लंच :-)
गोरा: म्हणजे डीनर डीप्लोमसी चाललेय तर!

गोरा: तुम्ही जागा बदलताय असे कळले! खरे आहे काय आणि का?
गरा: तुमचं हेरखातं जोरदार काम करतंय तर :-)
गोरा: :) कानून के हात बहूत लंबे होते है जानी!
गरा: मोठी जागा घेतोय आणि कार्यालयापासून जरा जवळ देखिल.
गोरा: मग काय चालत चालत जाणार कार्यालयात? की कारभारीण गाठोड्यात कांदा-भाकर बांधून रोज घेऊन येणार आहे?
गरा: दोन्ही शक्य आहे :-)
गोरा: चला म्हणजे त्या निमित्ताने अंगावरील काही पौंड गमावता येतील आणि पेट्रोलवरले काही पौंड वाचवता येतील. रस्तेही गुळगुळीत होतील हे अजून एक चांगले होईल! :)
गरा: वजनी गमावून चलनी कमवायचे :-)
गोरा: आयडियाची कल्पना चांगली आहे ना!
गरा: मग काय तर!
गोरा: मग कधी जाताय नव्या जागेत?
गरा बहुतेक पुढच्या आठवड्यात शिफ्ट होईन
गोरा: तुमच्या मित्र मंडळींपासून दूर जाणार आहात की जवळ पोहोचणार आहात?
गरा: दूर,पण फार दूर नाही.
साधारण १५ किमी
गोरा: म्हणजे ह्याचा अर्थ काय समजायचा? कंटाळलात काय सगळ्यांना! रोज पीडतात काय? माझ्याचसारखे!!!!!
गरा: नाही, तसे नाही. मोठी जागा पाहिजे होती
संगीतासाठी एक "शेपरेट" खोली पाहिजे होती
गोरा: संगीताची बाकी मजा आहे बरं का!
गरा: माझी पण आहे की!
गोरा: :) म्हणजे तिच्या बरोबरीने मग कविता,गजल,वीणा,सतार,सारंगी वगैरे पण येणार असतील ना!
गरा: प्रतिभा, कल्पना यांना विसरलात काय ?
गोरा: अरे हो!मजा आहे बुवा एका माणसाची!
गरा: :-)
गोरा: साहेब एक दहा-पंधरा मिनिटांनी येतो. एक काम आहे!
गरा: ठीक आहे.

गरा: या साहेब
गोरा: बोला आज काय नवी खबर देताय!
गरा: काहीच नाही, तुम्हीच हेरखात्यात आहात. तुम्ही शोधायची तर आम्हाला विचारताय? :-)
गोरा: म्हणूनच! दुसर्‍याकडून बातम्या काढून घेणे हे आमचे एक प्रमूख काम आहे ! :D
गरा: चालू द्या :-) लगे रहो गोपाळ भाई!
गोरा: बरे, संगीता कशी आहे? सद्या रुसलेय की प्रसन्न आहे?आणि त्या नव्या कळफलकाचे(सिंथेसायजर) उद्घाटान कधी करताय?
गरा: सध्या कळफलकाचे तंत्रज्ञान समजावून घेणे चालू आहे.तांत्रिक बाजूंमुळे इतर गोष्टींकडे दुर्लक्ष होतंय.पण या आठवड्यात एका महत्वाच्या गोष्टीवर ताबा आला
तबल्याची सॅंपल्स मी आता माझ्या कळफलकावरुन वाजवू शकतो
गोरा: अजून तिथेच अडकलाय?कमाल आहे तुमची.
एकदा माझ्याबरोबर बसा! नीट समजाऊन देतो.म्हणजे संगीताकडे असे दूर्लक्ष होणार नाही. :)
गरा: अजून म्हणजे ? अजून २ वर्ष लागतील या नव्या उपकरणाची सगळी अंगं समजावून घ्यायला
गोरा: फारच मंद बुवा तुम्ही! जरा त्या मोदबुवांची शिकवणी लावा. मग बघा कसे झरझर कळायला लागेल.
गरा: त्यांच्या वरदहस्तामुळेच २ वर्ष म्हणालो मी, नाहीतर ४ लागली असती
गोरा: हा अपमान आहे त्यांचा! तुमचा धि:क्कार असो!
अहो चुटकीसरशी शिकवतील ते तुम्हाला! दोन वर्षे म्हणजे खूपच जास्त होतात!
गरा: अहो ते लहरी आहेत फार
त्यांचा शिष्यांचा गोतावळा पण मोठा आहे
त्यातून म्या पामराला कितीसा वेळ मिळणार ?
हा, रोज त्यांचे पाय चेपले तर मात्र शक्य आहे.पण सध्या माझेच येवढे दुखतात की मीच कोणीतरी बुवा (म्हणजे बाई नाही) ठेवावा म्हणतोय पाय चेपायला.
गोरा: तुमच्यावर मेहरबान आहेत असे ऐकतोय! तुमचे तबलावादनही फार आवडले आहे ना! माझ्याकडे नेहमी बोलून दाखवतात ते तसे! तबलजी कसा असावा? तर गणपतरावासारखा असे सगळ्यांना ऐकवत .असतात!
गरा: फुकटातला तबलजी कोणाला नाही आवडणार ?
गोरा: मुलगा नाव काढेल असेही म्हणाले!
गरा: नाव काढतोच मी त्यांचं संधी मिळेल तेंव्हा (बदनामी करायची संधी काय नेहेमीच येते कां ?).
गोरा: पण तुम्ही काही म्हणा(नावं ठेवा) तरी ते तुमच्याबद्दल नेहमीच चांगले बोलतात!
गरा: हे सगळं मी पुढच्या विश्व(व्यापी) संगीत महोत्सवाची बिदागी सांगेपर्यंत.
एकदा त्यांना कळलं की मी फुकटात वाजवणार नाही की पहा कसे कोकलत फिरतील माझ्या नावाने.
गोरा: बिदागी, बिदागी काय करता सारखे? अहो बुवांबरोबर तुम्हाला वाजवायला मिळाले हे तुमचे अहोभाग्य आहे. आता बघा तुमच्या घरासमोर रांगा लागतील कलाकारांच्या! सगळे तुम्हालाच त्यांच्या साथीला बोलावतील.
गरा: रांगा लागताहेत तबलजींच्या ! तुम्हाला बिदागी दिली का, हे विचारणार्‍यांचीच संख्या जास्त आहे
गोरा: अहो तुम्ही पण सांगा की त्या झाकीर सारखा आकडा!
बुवांना कुणी विचारलेच तर तेही तेच सांगतील ह्याची खात्री आहे. आपणच आपला भाव वाढवायचा असतो एवढेही कळत नाही तुम्हाला? अगदीच कच्चे आहात बुवा ह्या क्षेत्रात! खूप काळजी वाटते तुमची!
गरा: बुवांकडून शिकायला मात्र भरपूर मिळालं, व्यवहारात चोख रहाण्याचे धडे
गोरा: मग! आता कसे?
गरा: बरं आता दुसर्‍या एखाद्या कार्यक्रमाचा वृत्तांत कधी ?
गोरा: बघू या! हल्ली लोकांना ते ऑरकेस्ट्राचे सुमार कार्यक्रम जास्त आवडतात ना!
गरा: मग लिहा की त्यावर.
वार्ताहरांनी पण लोकाभिमुख असलं पाहिजे.
गोरा: हल्ली खूप प्रयत्न करूनही काहीही जमत नाहीये मनासारखे.
गरा: हं, दिसतंय खरं.
संगणकाने बराच वेळ खालेल्ला दिसतोय तुमच्या प्रतिभासाधनेतला.
झाला का तंदुरुस्त ?
गोरा: ते तर आहेच! आणि इतरही कामं बरीच रखडलेत.
दूरध्वनीने देखिल मान टाकलेय.
गरा: अरे बापरे, मग तर तुम्हाला भरपूर मोकळा वेळ मिळाला पाहिजे
गोरा: पण सद्या संगणकाच्याच मागे आहे. तो जोपर्यंत पूर्ण कार्यक्षमतेने चालत नाही तोपर्यंत जीवाला स्वस्थता मिळणार नाही!
गरा: "जिवा" बघेल हो सगळं.
तुम्ही लेखनाकडे लक्ष केंद्रित करा
गोरा: ते आहेच हो.त्याच्यावरच तर सगळी भिस्त आहे! पण तो देखिल कधी तरी घाबरतो ना!
गरा: संगणकाची प्रगती कुठवर आलीये ?
गोरा: संगणक हळू हळू मार्गावर येतोय!
बरं साहेब थोडे पोटात अन्न ढकलतो आणि येतो.
गरा: बरं, आज वेळ मिळेल यानंतर असं वाटत नाहिये मला, तरी देखील बघू.
गोरा: काहो?
गरा: मीटींग्ज आहेत जरा
गोरा: म्हणजे परत पार्टी?
गरा: नाही
गोरा: मग बौद्धिक आहे की काय?
गरा: हो
गोरा: मग येताय का जेवायला?
गरा: चालू द्या
गोरा: बरं मग भेटू या! टाटा-बिर्ला!
गरा: टाटा